جلد سوم مجموعه «تقی زاده در مجلس» مربوط به نمایندگی او در دوره پانزدهم مجلس شورا و سپس عضویت انتخابی مجلس سنا و ریاست بر آن مجلس می شود. نخستین نطق‌های تقی زاده در مجلس پانزدهم که در آبان و آذر ۱۳۲۶ و پس از سال‌ها تجربه حضور در عرصه سیاست و فرهنگ ایراد شد، از اهمیت چشمگیری برخوردار است. او در این نطق‌ها اصل الاصول مرام سیاست را حفظ منافع طبقه فقیر اعلام کرد و مالیات را وسیله‌ای برای انجام امور ضروری اجتماعی. وی به طور مفصل اوضاع اجتماعی ایران در دهه بیست را مورد ارزیابی قرار داد و ضرورت انجام اصلاحات اقتصادی – اداری را از مهم ترین اولویت‌های ملکت عنوان کرده است. رسیدگی به اوضاع اسفناک کسانی که پس از ماجرای فرقه دموکرات آذربایجان تبعید شده بودند و نیز پاسخ به حملات عباس اسکندری به خاطر امضا قرارداد نفت در زمان رضاشاه از دیگر اقدامات تقی زاده در مجلس پانزدهم بود.

در مطالب مربوط به مجلس سنا نیز که وی ریاست دوره اول و بخشی از دوره دوم را بر عهده داشت علاوه بر مسائل داخلی مجلس، پاره ای از اظهاراتش در زمان ورود جنازه رضا شاه به ایران، مرگ قوام السلطنه، قتل هژیر، ملی شدن صنعت نفت و مسائلی از این دست حائز اهمیت است.