آخرین سلسله‌ی حاکم بر امیرنشین بخارا، امیران منغیتیه بودند که از اواسط قرن هجدهم میلادی تا اندک زمانی بعد از انقلاب سال ۱۹۱۷ روسیه بر آن حدود حکمروایی کردند. کتاب تاریخ امیران منغیتیه‌ی بخارا، یکی از آثار اولیه‌ی استاد صاحب‌نام تاجیک، صدرالدین عینی در کنار ارائه‌ی گزارشی از دگرگونی‌های سیاسی-اجتماعی دوره‌ی حکومت منغیتیان و روابط آنان با روسیه و دیگر خان‌نشین‌های ماوراءالنهر، به‌طرز زندگانیِ مردم آن روزگار و چگونگی رفتار ظالمانه‌ی حاکمان با آن‌ها نیز توجه کرده است. اگرچه جدایِ از تجارب شخصی صدرالدین عینی که فقط به دوره‌ی کوتاهی از آخرین روزهای حکمرانی امیران منغیتیه محدود می‌شد، مآخذی که برای تدوین تاریخچه‌ی تحوّلات پیشین امارت بخارا در دست داشت کم و اندک بودند و به‌علاوه این نوشته جنبه‌ای تبلیغی و تهییجی نیز داشت ولی با این حال روایت عینی از این دوره، روایت دور از واقعی نیست.