ایران دارای تنوع قومیتی و دینی فراوانی است؛ ولی بااین حال طبق آمارهای رسمی، بیش از ۹۹ درصد جمعیت ایران مسلمانند. در میان جمعیت مسلمان ایران، شیعیان دوازده امامی اکثریت را دارند و اهل سنت در اقلیتند. با وجود آنکه اهل سنت ایران از نظر فقهی، به دو مجموعه‌ی اهل سنت شافعی و حنفی مذهب تقسیم می‌شوند، ولی در هر کدام از این دو مجموعه، از نظر مذاهب اعتقادی، طریقت‌های تصوفی و جریان‌های سیاسی و اجتماعی، تفاوت‌هایی میان پیروان آن‌ها وجود دارد. آشنایی با تفاوت‌های موجود در میان اهل سنت ایران، برای پژوهشگران و فعالان دینی فرهنگی بسیار مهم است. بااین حال، درباره‌ی ارتباط‌های فرهنگی و مذهبی باید به آن توجه شود. درباره‌ی گستردگی جمعیت و تنوع فکری و مذهبی اهل سنت ایران، کار تحقیقاتی جامعی صورت نگرفته و اطلعات کمی در این زمینه وجود دارد. مطالب گردآوری شده نیز غالبا با قضاوت‌هایی مذهبی و سیاسی همراهند و اطلعات اطمینان‌آوری نمی‌دهند. در این تحقیق، تلاش شده با مشخص کردن جغرافیای اهل سنت ایران، تحقیقی توصیفی درباره‌ی مذاهب فقهی و نگرش‌های طریقتی و اعتقادی آن‌ها داشته باشیم و جریان‌ها و گروه‌های اسلام گرای اهل سنت ایران را نیز بررسی کنیم.