پشت جلد کتاب می‌خوانیم:

«بیایید با هم سعدی بخوانیم. می‌پرسید چرا باید این کار را بکنیم؟ برای این که خیلی حال دارد و کلی کیف می‌دهد. آن قدیم‌ها سعدی می‌خواندند تا فارسی یاد بگیرند اما امروز فارسی آن نیست که سعدی می‌نوشت و شما فارسی خودتان را صحبت می‌کنید. ناگفته نگذارم که فارسی شما برای نسل سعدی خوان غیر قابل درک شده و کلماتی مانند خفن، گرخید، نادخ جوات، زاغارت جسوف، فنتل شاسکول، فنچ و مانند آن که شما به راحتی به کار می‌برید، توی قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود و سعدی‌خوان‌ها سر در نمی‌آورند.

اما گذشته از فارسی، سعدی حرف‌های دیگری هم دارد که به شنیدنش می‌ارزد، به شرط آن که یک کمی دل بدهید و همفکری کنید.»