در این كتاب تاثیر پنج‌گانه ۶۲۰۰ آیه قرآنی در ۲۶ هزار بیت مثنوی بررسی شده است. خرمشاهی در توضیح این تاثیرات گفته است: تضمین (آوردن بخشی از آیات قرآن)، برگرفته (آوردن بخشی از عبارت قرآنی با افزودن كلمات فارسی كه درعلوم بلاغت به آن صنعت حل می‌گویند) و اقتباس به معنای آوردن بخشی از آیات قرآن با كمی تغییر است. همچنین الهام و اشاره، صورت‌های چهارم و پنجم تاثیر قرآن در مثنوی هستند به این معنا كه در ورای ابیات مثنوی، معنایی از آیات قرآن وجود دارد و این موضوع الهام بخش مولوی بوده است.

برای نگارش این كتاب از ۲ منبع اصلی استفاده شده؛ مثنویی به تصحیح عبدالكریم سروش و مثنویی به تصحیح قوام الدین خرمشاهی كه هر دو بر مبنای نسخه قونیه تصحیح شده‌اند. «شرح مثنوی» كریم زمانی و نیز مثنویی به تصحیح توفیق سبحانی هم از جمله منابع فرعی بوده‌اند كه نویسندگان برای شرح لغات مشكل از آنها سود جسته‌اند.