اثر حاضر به بررسی سير تحولات و جريان بازسازی تشکيلات اداری مغول‌ها در ايران می‌پردازد. دوره مغول از دوره‌های تأثيرگذار در تاريخ ايران محسوب می‌شود و ازنظر برخی پژوهشگران تأثيرات آن در سده‌های بعد نيز ماندگار بوده و تداوم يافته است. کتاب حاضر ضمن بازخوانی متون و منابع اصلی دوره مغول و بهره‌گيری و ارزيابی پژوهش‌های پيش از خود، در تلاش است تا ماهيت تشکيلات مغول‌ها را در ايران روشن نمايد. اين اثر بر آن است که تشکيلات مغول‌ها را متأثر از عناصر بومی يعنی تشکيلات ديوانی ايرانی-اسلامی و نيز عناصر غيربومی مرکب از سنت‌های مغولی و عناصر ديوانی چينی-ختايی نشان دهد. اين کتاب در تلاش است تا با بررسی روند رويدادها ضمن تحليل آن‌ها به تبيين دلايل و چرايی آن‌ها از منظر تحولات ديوانی بپردازد.
تشکیلات دیوانسالاری ایران در عهد حاکمیت مغول‌ها دستخوش دگرگونی‌های قابل توجهی گردید. تسلط مغول‌ها و تاسیس سلسله ایلخانی منجر به ورود سنت‌ها و عناصر دیوانی تازه‌ای شد که از ختاییان و همچنین یاسای چنگیزخان، اقتباس شده بود. این عوامل جدید به واسطه حاکمیت سیاسی مغول‌ها، بر تشکیلات دیوانی ایران تاثیر بسزایی گذاشت. هدف اصلی این پژوهش بررسی مبانی شکل‌گیری و احیاء دیوانسالاری ایرانی و شناخت دگرگونی‌های ایجاد شده در راس تشکیلات دیوانسالاری ایران در دوره مغول و حکومت ایلخانی است و تلاش می‌کند تا عناصر جدید را در ترکیب با میراث کهن دیوان سالاری ایرانی مورد بررسی قرار دهد. 
این تحقیق از طریق بررسی ساختار تشکیلات دیوانی، نحوه انتصاب، میزان اختیارات، حوزه نفوذ و تعامل مقام‌های بلند پایه دیوانی با ایلخان و امرای برجسته مغول تلاش می‌کند تا به شناخت تحولات اداری عهد ایلخانان دست یابد. تحولات تشکیلات دیوانی ایران در عهد ایلخانان به ویژه در حوزه اختیارات وزیر که در این دوره عمدتاً صاحب دیوان خوانده می‌شود، منعکس شده و بخش عظیمی از این پژوهش به بررسی نقش، موقعیت و اختیارات این مقام در دوره ایلخانان اختصاص یافته است. نتایج این پژوهش نشان خواهد داد که الگوهای ختایی و محتوای یاسا و نیز نوع نگاه ایلخانان به موضوع قدرت و حکمرانی، مهمترین عوامل تاثیر گذار در تشکیلات دیوانی ایران در عهد ایلخانان است و چنین به نظر می‌رسد که با بررسی روند رویدادهای این دوره، میزان و نحوه تاثیرگذاری عوامل اخیر از یک سو و عناصر بومی دیوان سالاری ایرانی دارای یک سیر و روند مشخص و یکسانی نبوده و در مجموع نشان داده خواهد شد که این روند دارای فراز و نشیب های قابل توجهی متاثر از عوامل سیاسی، بحران در روابط ایلخانان با مملوکان و الوس جوچی و سرانجام گرایش مغول‌ها به فرهنگ و دین ایرانیان بوده است.