این کتاب تلاشی است برای فهم زندگی روزمره‌ی مردم ایران از دهه‌ی ۱۳۷۰ به بعد و میانجی این فهم، آن بازنمایی ا‌ست که سینما از زندگی روزمره‌ی ایرانیان به دست داده است. البته بسیار ضروری و مهم است که تحقیقاتی در مورد رسانه‌ی سینما از منظر زیبایی‌شناسانه و نیز از منظر تأثیر آن بر مخاطبان یا به عبارتی، تحلیل مخاطبان سینمای ایران صورت بگیرد. کتاب‌ها و آثار ارزشمندی درباره‌ی سینمای ایران از حیث رسانه‌ای و تقسیم‌بندی‌های ژانری نوشته شده است، اما این کتاب چنین اهدافی ندارد، گرچه به این نکات‌بی‌توجه نبوده است. هدف اصلی من، نه تحلیل سینما و مخاطبان این رسانه‌ی جمعی، بلکه بررسی مقوله‌ای است که در حال حاضر اهمیت جامعه‌شناختی دارد: «زندگی روزمره.»​